από τους κύκλους μας. Και τους επιτρέπουμε ο ένας να διαδέχεται τον άλλο, όπως στο σπιράλ!

στη συνέχεια. Το σχήμα της συνέχειας –το διαρκές, το αέναο- είναι το σπιράλ!

κάθε τι ανοικτό. Ανοιχτά μυαλά, πόρτες, ορίζοντες, ιδέες, σχήματα. Και το πιο ανοιχτό από τα σχήματα είναι το σπιράλ!

στον άνθρωπο. Το δομικό του συστατικό -το DNA μας- είναι σπιράλ!

από τη φύση και την αξιοποιούμε ως πυξίδα και μέτρο. Και η φύση διέπεται από λογική σπιράλ!

την αισθητική, ως εναλλακτική και προτεραιότητα. Η αρχιτεκτονική του όμορφου είναι κι αυτή σπιράλ!

από μηχανισμούς. Το δικό μας σχήμα –μη μηχανικό, φυσικό- είναι το σπιράλ!

την τοπική οικονομία. Πρωτοβουλίες, εξωστρέφεια, θέσεις εργασίας και ανάπτυξη μπορούν να φέρουν το ανοδικό σπιράλ!

στη συσπείρωση. Είναι βαρύς πολιτικός όρος που μαζεύει, κλείνει, περιορίζει. Εμείς ανοίγουμε, απλώνουμε, ξεδιπλωνόμαστε. Σαν σπιράλ!

έξω από το κουτί. Φρέσκα, εναλλακτικά, πρωτότυπα. Γι’ αυτό και στην παράταξή που σήμερα «γεννιέται» δίνουμε αυτό το όνομα: σπιράλ!