Άρθρο του επικεφαλής του σπιράλ Πέτρου Ψωμά, με τίτλο “Η ώρα της μεγάλης ευθύνης για την Πάτρα” που δημοσιεύτηκε στον Σύμβουλο Επιχειρήσεων” της Παρασκευής 1Αυγούστου, στο πλαίσιο πρωτοβουλίας της εφημερίδας για τις δημοτικές εκλογές του 2028 και τις προοπτικές συνεργασίας για τον Δήμο Πατρέων.
Η εποχή Πελετίδη για την Πάτρα νομοτελειακά τελειώνει στο τέλος του 2028. Κλείνει ένας μεγάλος αυτοδιοικητικός κύκλος για τον δήμο μας που αφήνει αποτύπωμα, αφήνει και πληγές. Ο νυν δήμαρχος είτε θα διεκδικήσει τέταρτη συνεχόμενη θητεία (οι προκάτοχοί του που το επιχείρησαν ηττήθηκαν στην κάλπη και οι τρεις: Δημήτριος Βότσης, Θεόδωρος Άννινος, Ανδρέας Καράβολας), είτε θα αποσυρθεί οικειοθελώς –εν τέλει δεν έχει και τόση σημασία. Η μόνη διαφορά είναι πως οι παραπάνω τρεις επιδίωξαν την επανεκλογή με έναν προσωπικό πολιτικό εγωισμό, ενώ ο Κώστας Πελετίδης θα αφήσει και πάλι το κόμμα να επιλέξει για εκείνον, όπως για όλα.
Αυτό το τελευταίο είναι ένα κύριο χαρακτηριστικό της 14ετούς περιόδου (2014-2028) που ακόμα ζει η πόλη και, αισίως, ολοκληρώνεται σε τρία και κάτι έτη: ο δήμος διοικείται από έναν κομματικό μηχανισμό με σαφή ιδεολογικά χαρακτηριστικά που κρατάει ομήρους τον δήμαρχο και την δημοτική αρχή του, μέσα σε ένα στενό ιδεοληπτικό πλαίσιο. Όλοι εμείς στο σπιράλ θεωρούμε αυτό το πλαίσιο αναχρονιστικό, νιώθουμε δε πως η ομηρία επεκτείνεται και σε ολόκληρο τον δήμο, την πόλη, τους πολίτες και φευ τις προοπτικές της.
Η Πάτρα σήμερα είναι πρωταθλήτρια πόλη στον τομέα «αναξιοποίητη δυναμική». Εξακολουθεί να διαθέτει τα διαχρονικά της πλεονεκτήματα (γεωγραφική θέση, ιστορία, παραδόσεις, φυσικό τοπίο, ρυμοτομία, μέγεθος κλπ), διαθέτει και επιπλέον σύγχρονες δυνατότητες (ανθρωπογεωγραφία, πανεπιστήμια, πολιτιστικό πλούτο, επιχειρηματικότητα κ.α.). Πλησιάζει η ώρα της ανάταξης. Με δόση υπερβολής ίσως, αλλά για να συνεννοούμαστε, εμείς την αποκαλούμε και «τρίτη απελευθέρωση της σύγχρονης πόλης».
Θα έρθει από μόνη της αυτή η απελευθέρωση; Θα πέσει σας ώριμο φρούτο το καθεστώς Πελετίδη, επειδή πλέον αποκαλύπτεται η ρηχότητα των επιδιώξεών του; Είναι έτοιμος ο πατρινός λαός να ενστερνιστεί ένα νέο όραμα για το ξεκίνημα του τρίτου αιώνα ζωής της σύγχρονης Πάτρας; Όχι και όχι και όχι. Η νέα εποχή δεν θα σηματοδοτηθεί απλώς γιατί η προηγούμενη τελειώνει. Ούτε θα έρθει ακούραστα και «αναίμακτα» η αλλαγή που έχει ανάγκη ο τόπος.
Και εδώ προκύπτει η μεγάλη αναγκαιότητα για συνεργασία. Κάτι που ο Πατρινός δεν το έχει στο DNA του και που αυτοδιοικητικά ποτέ πριν δεν επιτεύχθηκε στο βαθμό που τώρα το χρειαζόμαστε. Αυτή είναι η πρόκληση της εποχής, το διακύβευμα της τριετίας 2025-2028, το στοίχημα της Πάτρας και η απαίτηση στην οποία καλούμαστε να απαντήσουμε.
Η ανεξάρτητη δημοτική παράταξη της οποίας έχω την τιμή να ηγούμαι δίνει, με παρρησία, θετική απάντηση στο ζητούμενο της συνεργασίας. Το έχουμε προμετωπίδα στο Καταστατικό μας, το έχουμε κατακτήσει εσωτερικά διαμορφώνοντας έναν ισχυρό σχηματισμό άνθρωποι από διαφορετικούς πολιτικούς και κοινωνικούς χώρους, το έχουμε εμπεδώσει και στην πράξη –εδώ και έξι χρόνια- με τον τρόπο που κινούμαστε, αντιπολιτευόμαστε και συμμετέχουμε στα κοινά. Τώρα χρειάζεται μία νέα υπέρβαση για κάτι διαπαραταξιακό, αντι-εγωιστικό, ουσιαστικά Πατρινο-κεντρικό. Πιστοί στις αρχές μας και στον διακαή μας πόθο-στόχο για μια Πάτρα που θα επανακτήσει κύρος και προσανατολισμό, δηλώνουμε και πάλι ηχηρό «παρών».
Μελετάμε κι εμείς τις διεθνείς εξελίξεις, την εθνική πορεία και τη διαμόρφωση νέων συσχετισμών και ισορροπιών σε όλα τα επίπεδα. Και καταγράφουμε από παντού επιτυχημένες πρακτικές, γιατί είναι συνήθειό μας να τις εντοπίζουμε και να μας εμπνέουν. Ως τοπικιστές από την άλλη, δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή και σε όσα συμβαίνουν στα μέρη μας και στη μικρή μας πολιτεία. Έχουν το ενδιαφέρον τους, ιδίως όταν γίνονται μέσα σε ένα περιβάλλον εν πολλοίς διαμορφωμένο από της Λαϊκής Συσπείρωσης τις εμμονές.
Τι παρατηρούμε, τελευταία, λοιπόν, στην πόλη; Αλλαγές φρουράς σε φορείς και θεσμούς, νέα πρόσωπα σε θέσεις ευθύνης, προσπάθειες συμμαχιών εκεί που κάποτε υπήρχε χάσμα, ενιαίες προσεγγίσεις, συλλογικούς στόχους που ξεπερνούν τις προσωπικές στρατηγικές, πειραματισμούς και ρίσκα, γέφυρες συνεννόησης, κοινούς αγώνες.
Όλα τα παραπάνω οφείλουν να αποτελέσουν πυξίδα και για την δημοτική μάχη του 2028. Γιατί ο κύκλος Πελετίδη κλείνει μεν, αλλά ο επόμενος κύκλος δεν έχει την πολυτέλεια της εσωστρέφειας, νέας ιδεοληψίας, χρονοτριβής ή μικροτήτων.
Η ταχεία ανάταξη της πόλης, η ανάκτηση του χαμένου εδάφους, το άλμα προς τα μπρος και η χάραξη ενός σαφούς οδικού χάρτη προόδου είναι τα κύρια στοιχήματα του ιστορικού 2029. Και το σε τι βαθμό θα κερδηθεί αυτό το στοίχημα, προκειμένου να αναπνεύσει και να αναστηθεί η Πάτρα, θα κριθεί από τις κινήσεις και τις αποφάσεις όλων μας στο προσεχές μέλλον. Είναι μεγάλη η ευθύνη. Και είμαστε υποχρεωμένοι να την αναλάβουμε.
