“Τι γίνεται όταν πεθαίνει ένα κατοικίδιο ζωάκι;” από την Ανδριάνα Ψωμιάδου
Κάθε φορά που ένα κατοικίδιο ζωάκι πεθαίνει, εκτός από τον πόνο της απώλειας, που δυστυχώς όλοι οι φιλόζωοι έχουμε βιώσει, ερχόμαστε απέναντι σε ένα άλλο σκληρό πρόβλημα. Την ταφή του.
Εάν δεν έχουμε ένα δικό μας κήπο ή ένα ιδιόκτητο χώρο, θα πρέπει να τρέξουμε σε κάποια ερημιά ή στο βουνό για να το θάψουμε και βέβαια ας μην μιλήσουμε για τα αδεσποτάκια, τα οποία δυστυχώς τις περισσότερες φορές καταλήγουν στον ΧΥΤΑ.
Νομοθεσία βεβαίως υπάρχει, όπου προβλέπονται κοιμητήρια ζώων, αλλά μέχρι ώρας στην Πάτρα, καμία δημοτική αρχή δεν έχει ασχοληθεί με το θέμα.
Από αντίστοιχα παραδείγματα του εξωτερικού, γνωρίζω, πως ένα τέτοιο έργο καταρχάς ανακουφίζει σε ένα σημαντικό βαθμό τον πόνο αυτών που έχασαν το αγαπημένο τους ζωάκι, ενώ παράλληλα πρόκειται για ένα έργο, σχετικά χαμηλού κόστους, το οποίο μπορεί ακόμα και να αυτοχρηματοδοτείται.
Η συμμετοχή μου στις Δημοτικές Εκλογές με το “Σπιράλ”, γίνεται γιατί θέλω να συμβάλλω ουσιαστικά στον τομέα αναβάθμισης των δομών, για τα αδέσποτα αλλά και τα δεσποζόμενα ζώα και χαίρομαι ιδιαίτερα, γιατί έχω διακρίνει έντονο ενδιαφέρον από όλη την ομάδα του “Σπιράλ”.
Οι κακοποιήσεις, οι φόλες, οι συνεχείς παραβιάσεις της νομοθεσίας (ακόμα και από ιδιοκτήτες ζώων) είναι θέματα που πρέπει να μπουν στην ατζέντα της νέας δημοτικής αρχής.
Παράλληλα, όλοι όσοι έχουμε ζήσει, την αγωνία της εθελοντικής αντιμετώπισης ενός περιστατικού με χτυπημένο ζωάκι στον δρόμο, χωρίς να έχουμε καμία βοήθεια από τον Δήμο, ξέρουμε καλύτερα από τον καθένα, για το πώς μπορεί ο Δήμος να συμβάλλει ουσιαστικά και αποτελεσματικά για να αντιμετωπίζονται αυτές οι καταστάσεις.
Ας μιλήσουμε εμείς για τα ζωάκια που δεν μπορούν να μιλήσουν.
Ανδριάνα Ψωμιάδου
Εκπαιδευτικός
Υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος με το ΣΠΙΡΑΛ